mynctyy.cut

“ คุณเมศว่า คุณเมศต้องทำโทษเด็กดื้อแบบหนูหน่อยแล้วครับ ”              ไม่รอให้คนตัวเล็กปากเสียงใดๆ ริมฝีปากหยักประกบลงทันทีที่เพื่อปิดกั้นคำพูดที่จะเปล่งออกมาเป็นการเถียง ขบเม้มกลีบปากบนสลับล่างบดคลึงให้คนน้องผ่อนคลาย จับสองมือน้อยที่จิกไปกับเบาะของโซฟาขึ้นมาคล้องคอหนา   ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้เรือนร่างนุ่มนิ่มอย่างเพลินมือ              ถอนริมฝีปากออกจากความนุ่มชื้นแฉะที่เสียดาย   เพียงแค่ต้องการเปลี่ยนมาเล่นกับซอกคอขาวที่มีกลิ่นหอมของครีมอาบน้ำอยู่ ขบเม้มจนเกิดรอยแดงจางๆไปทั่วลำคอจนรู้สึกแสบ เสียงครางหวิวที่เปล่งออกมาบ่งบอกได้ถึงความปลุกปั่นในห้วงอารมณ์ที่ได้รับจากผู้ใหญ่เจนสนาม กระดุมชุดนอนถูกปลดออกเพียงสองเม็ดเผยให้เห็นหัวไหล่มนสีน้ำนมที่เขาหลงใหลมันเสมอ   จมูกโด่งไล้ไปทั่วลำคอและหัวไหล่สูดดมความหอมหวานจากร่างกายที่เขาไม่เคยเบื่อ ทุกพื้นผิวที่จมูกและริมฝีปากลากผ่าน เขาก็มักจะฝากรอยแดงไว้เสมอ       ...

    ทันทีที่คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมาก็ถูกรวบตัวเข้าไปในอ้อมอกของผู้ใหญ่ตรงหน้า เสียงคนในอ้อมกอดสะอื้นมาไม่ขาดสาย ทำให้คนที่ีทำหน้าที่เป็นอ้อมกอดใจหวิว วินาทีนั้นเด็กดีของเขาจะกลัวแค่ไหนกัน เขาไม่รู้เลย เขาไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้ความกลัวนั้นหมดไป มันแย่มากที่ต้องปล่อยให้คนที่เฝ้าทะนุถนอมไปพบเจอกับสิ่งที่มันเลวร้ายเกินกว่าที่เด็กคนหนึ่งจะรับไหว   เขาหวังว่าอ้อมกอดของเขาจะเยียวยาความรู้สึกของน้องได้ ฝ่ามือใหญ่ค่อยๆลูบหัวเล็กหวังให้น้องหยุดสะอื้นไปได้บ้าง น้องร้องไห้เหมือนไม่ได้หายใจ ลมหายใจขาดเป็นช่วงๆเพราะสะอื้นฮัก   ใจของเขาก็เหมือนจะขาดตามไปด้วย “ หยุดร้องเถอะนะคนดี ใจคุณเมศเหมือนจะขาดตามหนูไปเลย ” “ คุณเมศครับ ผมเป็นห่วงอัน อันเขาจะรู้สึกแย่มั้ย ”      คนตัวเล็กถามทั้งน้ำตา เขารู้สึกผิดอยู่เต็มหัวใจ ที่ต้องให้เพื่อนสนิทไปเจอเรื่องราวที่มันเป็นเหมือนนรกสำหรับเขา เขาเป็นเพื่อนที่แย่ เขารู้ดี เพราะขนาดเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวที่มีอยู่ในตอนนั้น เขายังรักษาไว้ไม่ได้เลย แล้วยังมาทำให้คนปัจจุบันต้องเจอกับฝันร้ายเดิมๆอีกครั้ง ไ...

ทันที่พี่ผมพูดจบ ผมไม่รอไม่ให้น้องพูดอะไรออกมาหรอกครับ ผมก็ปิดปากน้องด้วยริมฝีปากของผม ที่น้องบอกว่าน้องชอบมันอีกครั้งหนึ่ง   ครั้งแล้วครั้งเล่า ที่เราผละออกจากกันแล้วถูกดูดเข้าไปหากันใหม่ด้วยพล้งอะไรสักอย่างที่ผมก็บอกไม่ได้เหมือนกัน วงแขนเล็กๆที่คล้องคอแกร่งของผม ก็เหมือนจะดึงรั้งให้เข้าไปใกล้ชิดกันมากกว่าเดิม เราผลัดกันขบเม้มริมฝีปากทั้งบนและล่าง แต่ส่วนใหญ่ผมจะเอาแต่ใจมากเป็นพิเศษน่ะนะ เรียวลิ้นที่สอดประสานกันจนข้างในโพรงปากมันชาไปหมด แต่ไม่มีใครคิดที่จะหยุดความพุ่งพล่านในเวลานี้เลย ผมไม่รู้ว่านานเท่าไรที่เราสองคนแลกเปลี่ยนลมหายใจกัน ผมได้สติอีกครั้งก็ตอนที่มือเล็กๆของน้ำหวานตีที่อกเปลือยเปล่าของผม   อ่า   กระต่ายของผมคงหายใจไม่ทันสินะ แต่อย่างที่บอก ผมไม่สนหรอกครับ ทันทีที่ผมผละออกมาจากริมฝีปากคู่นั้น ผมก็ย้ายริมฝีปากของตัวเองที่มันชื้นแฉะ ไปที่ซอกคอขาวของคนบนตัก   น้องเชิดหน้าขึ้นน้อยๆให้ผมได้สำรวจลำคอขาวผ่องจนผมพอใจ   จากนั้นก็เคลื่อนใบหน้าไปที่อก มันไม่ได้มีความนุ่มนิ่มเหมือนผู้หญิงซะเดียว แล้วเอวก็ไม่ได้เล็กคอดแบบนั้น น้องเป็นผู้...